Tarnai, János

Tarnai János (Johann), bis 1881 Tauszig, Jurist und Rechtswissenschaftler. Geb. Gyöngyös (H), 21. 9. 1843; gest. Budapest (H), 30. 3. 1930.

T. absolv. das Gymn. in Pest (Budapest) und stud. dort sowie in Leipzig Jus; 1868 Dr. iur., 1870 Anwalt. 1881 wirkte er am Entwurf einer neuen Strafprozessordnung mit. 1886–88 gehörte er jener Komm. an, die das erste ung. Strafgesetzbuch (Csemegi-Kodex) überarbeitete; 1891 Richter des Budapester Tafelgerichts, 1897 der kgl. Kurie, 1912 deren Ratsvors. 1917 i. R., wurde er zum Präs. der Gesetzesvorbereitungskomm. für Strafrecht ernannt. T. verf. zahlreiche Abhh. im Geiste des klass. Liberalismus, die in der Z. „Magyar Igazságügy“, die er 1880–90 red. bzw. im Journal „Jogtudományi Közlöny“ publ. wurden. Seine Arbeiten über das Presserecht waren hoch angesehen. Verdeutlicht wird dies durch seine Übers. engl., dt., französ. und italien. Rechtsliteratur ins Ungar., darunter das klass. strafrechtl. Werk „Dei delitti e delle pene“ von Cesare Beccaria (übers. 1887) und die verfassungsrechtl. Abh. „Lectures Introductory to the Study of the Law of the Constitution“ von Albert Venn Dicey (übers. 1902). T. zählte auch zu den Mitarb. des „A Pallas Nagy Lexikona“ und wurde 1917 mit dem Orden der Eisernen Krone II. Kl. ausgez.


Werke: Weitere W.: Huszonkét levél az 1842-tol 1854-ig terjedo idoszakból, 1885; A koronaügyészi hivatal, 1901; Sajtójogi dolgozatok, 1913; A becsületsérto cselekményekrol, 1915; A politikai buntett. Büntetojogi tanulmány, 1917; Strike és büntetojog, 1920; Angol jogászjáték, 1923; A visszaható ero az anyagi büntetojogban, o. J.
Literatur: Das geistige Ungarn; M. Zsidó Lex.; Szinnyei; Jogtudományi Közlöny 65, 1930, S. 78, 186f.; Új magyar életrajzi lex. 6, 2007.
Autor: (Z. Fónagy)
Referenz: ÖBL 1815-1950, Bd. 14 (Lfg. 64, 2013), S. 200f.
geboren in Gyöngyös
gestorben in Budapest

Lifeline