Lazzari, Francesco

Lazzari (Vucovich-L., Wchowich-L., Wcovich-L., Wucovich-L.) Francesco, Architekt. * Venedig, 1791; † Venedig, 1871.

Lieblingsschüler des Venezianers Giannantonio Selva, dem er 1819 auf den Lehrstuhl der Akad. von Venedig folgte. Als Exponent eines späten Neoklassizismus, in dem man den Einfluß Selvas, Jappellis und Quarenghis erkennt, war er vor allem Theoretiker. Seine Projekte befinden sich im Mus. Correr in Venedig.


Literatur: Rivista di Venezia, 1934, S. 239–50; I. Cantù, L’Italia scientifica contemporanea, 1844, S. 161; Enc. biografica e bibliografica italiana, Ser. 4, 1942, S. 204; Thieme–Becker; L. Ferrari, Onomasticon, 1947, S. 404; Wurzbach; Dizionario Enciclopedico Italiano 6, 1957, S. 753; E. A. Cicogna, Delle iscrizioni veneziane, Bd. 3, 1830, Bd. 4, 1834, Bd. 5, 1842, Bd. 6, 1853; L. Cicognara–A. Diedo–G. A. Selva, Le fabbriche e monumenti cospicui di Venezia, 2. Aufl., 1840, S. 86–88; Atti della R. Accad. di Belle Arti dell’anno 1871, 1872, S, 38 f.; E. Bassi, Architettura del Sei e Settecento a Venezia, 1962, S. 177, 384; E. Lavagnino, L’arte moderna, Bd. 1, 1956, S. 489, 492; E. Bassi, Giannantonio Selva architetto veneziano, 1936, S. 7, 10, 26, 29, 59, 79, 80, 122, 139, 143; E. A. Cicogna, Saggio di bibliografia veneziana, 1847, S. 642, 647–649, 653 f., 671.
Referenz: ÖBL 1815-1950, Bd. 5 (Lfg. 21, 1970), S. 61
geboren in Venedig
gestorben in Venedig

Lifeline